Sinterklaas arriveert nét op tijd: Lierop krijgt periodetitel cadeau in bizarre ontknoping
Met de beste uitgangspositie van allemaal is de opdracht voor S.V. Lierop in Helmond tegen Bruheze simpel: winnen. Met ook nog eens een terugkeer van Bart Sijbers en Stijn Oomen in de gelederen, beide beginnen in de basiself, lijken op het weer en veld na alle omstandigheden optimaal voor een historische titel. Zo makkelijk blijkt het echter niet te zijn op een middag die op wonderbaarlijke wijze richting een climax gaat.
Na een aftastend begin pakt Lierop de eerste helft de relatieve controle over de wedstrijd. Ze hebben meer balbezit en worden gevaarlijker, al weet de ploeg wederom het niveau van het veldspel van de eerste wedstrijden niet te halen. Toch krijgen Tim van Brussel en Tijn van Nuenen de kans om Lierop al vroeg op voorsprong te zetten. Aan de andere kant moet Han Maas ook al een aantal keer in actie komen als Ruben van den Nieuwenhof, Sjoerd van Seggelen en Bart en Stijn toestaan dat er op doel geschoten wordt. Het blijft na een half uur echter 0-0.
Op de andere velden komen vervolgens de eerste tussenstanden binnen, en die zijn gunstig: Stiphout (nr. 2) komt uit bij Blerick binnen no-time op een 2-0 achterstand. Ook die andere concurrent Venlo (nr. 3) zakt vroeg door het ijs en komt in eigen huis tegen IVO met 0-2 achter.
Het verloop van die wedstrijden is echter beter dan dat in Helmond; Lierop speelt niet groots ondanks een aantal prima kansen en is vooral zonder bal in het drukzetten veel te passief. Bruheze gokt op de lange bal en fouten van Lierop en laat er die voor rust net één te veel gemaakt worden: Ruben verliest de bal knullig als hij hem af probeert te schermen, waarna ook Stijn de fout niet goed kan repareren. Het gevolg is een grote kans 1-op-1 met Han, die kansloos is als de bal achter hem geschoven wordt: 1-0. Rob Kornuijt moet daarna nog gelijk maken, maar een gespannen Lierop gaat met een achterstand rusten.
Toch hoeft dat geen probleem te zijn om de champagne alsnog te ontkurken. Als concurrenten Stiphout en Venlo eenzelfde resultaat boeken als Lierop, zijn de roodwitten op basis van doelsaldo winnaar van de eerste periode. Venlo staat zelfs met 0-3 achter bij rust en is daardoor vroegtijdig afgevallen in de strijd om de titel. Stiphout doet wel nog volop mee en komt voor rust terug tot 2-1. Ze hebben aan een punt genoeg om Lierop te passeren, maar het is op dat moment niet genoeg voor de periode. Die gaat namelijk naar PEC (nr. 4) op het moment dat de ploegen gaan rusten. Zij staan met 0-1 voor bij Mifano en gaan daardoor over de top drie heen.
Er is dus werk aan de winkel voor Lierop de tweede helft, maar daar komt een offensief maar lastig van de grond. Bruheze kiest duidelijk voor het verdedigen van de eerste driepunter, en Lierop is zoals ook de eerste helft te slordig in het vinden van de vrije man en de ruimtes. Die lagen dikwijls bij Sjoerd van Seggelen op links, maar ook Hidde Maas, Sem van den Nieuwenhof en Rob krijgen de tweede helft steeds meer ruimte op het middenveld. Over rechts bij Tijn van Nuenen wordt Lierop steeds gevaarlijker, met zelfs een schietkans voor Nick Verdonk tot gevolg, maar de goals vallen niet. Althans: niet aan de kant van Lierop. Want op de counter slaat Bruheze genadeloos toe.
Bij Lierop is Sjoerd van Heugten even daarvoor ingevallen voor Bart, waarmee Tim van Seggelen aanvallend wisselt. Het risico achterin wordt vervolgens echter ook zichtbaar: na een snelle tegenstoot kan de aanvaller van Bruheze vrij inkoppen tussen Stijn en Ruben in: 2-0. De stemming op en naast het veld doet het geen goed, niet geholpen door een scheidsrechter die van de 23 man binnen de lijnen nog het minst presteert.
Alleen, er verandert op de andere velden een hoop. En daar wél in het voordeel van Lierop. PEC ziet Mifano terugkomen tot 1-1 en moet even later zelfs de 2-1 slikken van de nummer 5 uit Mierlo, die op doelsaldo tekortkomt om nog kans op de periode te maken. Stiphout staat nog altijd op achterstand en Venlo is definitief uit de race nadat ze 0-4 achter zijn gekomen.
En dus komt de bizarre situatie dat de blik voor Lierop-supporters meer op de andere velden gericht is dan op dat in Helmond. Daar vervangt Han van de Laar Tim van Brussel, en het blijkt andermaal een gouden wissel: Han schiet de afvallende bal prachtig in de kruising en brengt met de 2-1 de hoop op een punt terug.
Ondertussen, als Lierop in een behoorlijke lange blessuretijd zit, komen de eerste definitieve uitslagen binnen: Venlo verliest. Lierop zet aan en stuurt de lange Stijn Oomen mee naar voren als stormram. Een slotoffensief komt lastig van de grond. Maar dan: Stiphout verliest. Wederom een concurrent minder. Vervolgens lijkt Lierop zelfs nog op gelijke hoogte te komen, maar de goal wordt onterecht afgekeurd. Het punt maakt dan al weinig meer uit: PEC is bij een overwinning over Lierop heen als de roodwitten niet winnen. Maar PEC staat achter. En blijft achterstaan. Totdat een voormalig Lierop-trainer met connecties in Mierlo het verlossende woord geeft: Mifano wint, en dus wint zo’n beetje voor het eerst in de geschiedenis daardoor ook Lierop.
Terwijl de spelers in het veld nog bezig zijn, is de periodetitel een feit. Het zorgt voor aparte taferelen als de scheidsrechter voor het laatst fluit. Goed was het wederom niet tegen Bruheze, de kansen wilden er weer erg moeizaam in voor Lierop, maar toch pakken ze de periode.
En dus is het toch nog feest. Een ontknoping waar vooraf niemand geld op had ingezet. Geen overwinning, en toch een titel pakken. Als Lierop voor de enige echte titel zal willen gaan, moet het spel de komende weken echter snel weer beter worden. Met een relatief makkelijk programma op komst mogen er niet nog meer onnodige punten verspeeld worden. Zo ook niet komende zondag. Thuis tegen Venhorst, aftrap 14:00. Tot dan!